Mandaloriaanse tatoeages
Het was lang geleden in een melkwegstelsel ver, ver weg dat een verdeelde natie het eens was over een enkele waarheid – we houden allemaal van "Baby Yoda."
De nationale fixatie op Baby Yoda (die eigenlijk The Child wordt genoemd) heeft misschien weggenomen van hoe geweldig het eerste seizoen van "De Mandaloriaan" echt was.
In veel opzichten markeerde deze serie de terugkeer naar het gevoel en ethos van de originele trilogie die we'is beloofd bij de release van elke Star Wars-film die sindsdien is gefilmd "Terugkeer van de Jedi." Geen van die films leverde echt wat was beloofd, met uitzondering van JJ Abrams' "De kracht ontwaakt" die alleen de nostalgie en het gevoel van de oudere films leverde zonder het hart of de verhalen die George Lucas terugbracht in '77. "Rogue One" kwam het dichtst in de buurt van de films, maar dat was het niet't vrij daar. Maar "De Mandaloriaan," geholpen door Jon Favreau, bracht het publiek eindelijk terug naar de wereld die ze'waar ze al zo lang van gedroomd hebben als ze zich konden herinneren.
Een belangrijk onderdeel van wat het eerste seizoen tot een succes maakte, was de terugkeer naar de westerse stijlfiguren die verankerd waren "Een nieuwe hoop." De verhaallijn van het eerste seizoen is niet anders dan een seizoen van de ruimte "Gunsmoke." Of misschien toepasselijker "echte grit," gezien de beschermende rol die Mando speelt tegenover een kind dat soms helemaal geen bescherming nodig heeft.
Terwijl er het hele seizoen een overkoepelend verhaal werd verteld, "De Mandaloriaan" ook verwend met op zichzelf staande afleveringen die weinig doen om het hoofdverhaal te verplaatsen, maar heel veel plezier en karakterinzicht bieden. De zesde aflevering van het seizoen, "De gevangene," is misschien wel het beste voorbeeld van een op zichzelf staande aflevering die al geruime tijd binnen een seizoen van een show werkt. Plus, we moeten leren over "Ruimte Boston" dankzij Bill Burr die opdook, en we garanderen dat de fans van hun lokale pod-racing squadron verdomd onuitstaanbaar zijn.
We hebben ook de neiging om de geweldige prestaties die Pedro Pascal in de hele serie heeft geleverd over het hoofd te zien, simpelweg omdat we zijn gezicht NOOIT zien. Toch voel je nog steeds elke emotie die Mando voelt dankzij Pascal's geweldige baan bij zowel lijnlevering als lichaamstaal.
Dus, terwijl wij "werk vanuit huis" op deze regenachtige vrijdag zijn we van plan om seizoen één te bingen voordat we de première-aflevering van seizoen twee bekijken van "De Mandaloriaan." En wanneer wij'ben klaar met dat te doen, we'ga ze waarschijnlijk gewoon nog een keer kijken, want waarom niet??
Nu we'ben helemaal opgewonden, laten we's bekijk enkele tatoeages geïnspireerd door "De Mandaloriaan." We hebben Mando een beetje extra liefde gegeven aangezien iedereen en hun moeder al een tatoeage van The Child heeft. De wereld heeft veel meer IG-11 (of wat dat betreft, IG-88) tatoeages nodig. Dus ga er alsjeblieft een halen en laat het ons zien op sociale media. Dit is de weg.