De dubbele dreiging van Carlos Torres

Door hard te werken en zichzelf aan een zeer hoge standaard te houden, heeft Carlos Torres een carrière opgebouwd als een van de beste zwart-grijze tattoo-artiesten ter wereld. Niet tevreden om zich tot één medium te beperken, begon Torres met olieverf te schilderen. Gevuld met diepe, rijke kleuren en beïnvloed door oude meesters zoals Caravaggio, leven de schilderijen van Torres in een heel andere wereld dan zijn tatoeages, wat bewijst wat een diverse kunstenaar hij is. We spraken met Torres over hoe hij voor het eerst kunst ontdekte, de verschillen tussen het werken op canvas en op de menselijke huid, en hoe hij herinnerd wil worden.

Wat zijn enkele van je vroegste herinneringen aan kunst? Weet je nog wanneer je verliefd werd op creëren??

Ik ben opgegroeid in Gardena en we woonden in de straat van een stripboekwinkel. Het was die winkel die me enkele van mijn vroegste herinneringen aan kunst opleverde door middel van graphic novels, stripboeken en fantasiekunst. Ik hou al van creëren sinds ik een kind was. Ik tekende de hele tijd en tekende eigenlijk veel schedels. Mijn moeder vroeg altijd: “Wat is er met jou aan de hand?! Waarom teken je deze?” Ik vertelde haar dat het was omdat ze me meenam naar “The Exorcist” [lacht]. In haar verdediging gingen we naar een dubbele speelfilm bij een drive-in en de eerste film was voor kinderen, “The Exorcist” was de tweede en we bleven gewoon.

Wat was er eerst, schilderen of tatoeëren?

Het tatoeëren kwam op de eerste plaats. Het was iets waar ik iets natuurlijker in verviel dan olieverf. Maar mijn interesse en fascinatie voor schilderijen was er altijd. Het fascineert me dat je in een museum kunt staan ​​en naar een schilderij kunt kijken dat honderden jaren bewaard is gebleven. Tatoeages leven gewoon niet zo lang.

Hoe verschilt jouw proces tussen schilderen en tatoeëren? Vooral omdat je kleur gebruikt in je schilderijen.

Ik zou zeggen dat de tijd die ermee gemoeid is en de elementen waar ik me op focus de grote verschillen zijn. Als ik aan het schilderen ben, krijg ik veel tijd om te zitten en te studeren en de juiste kleuren te mengen. Dat kun je niet echt doen op een kleurentattoo voor een klant. Omdat ik een zwart-grijze tattoo-artiest ben, denk ik alleen aan contrast en waarden als ik mijn tattoo-projecten benader. Terwijl er bij schilderen nogal wat andere dingen zijn waar ik aan denk terwijl ik werk. Kleur, waarde, contrast, verzadiging en temperatuur spelen allemaal een rol bij het schilderen, maar ze zijn geen factoren in mijn tatoeages.

Wat heb je als tatoeëerder geleerd dat helpt bij het schilderen, en welke vaardigheden als schilder heb je bij het tatoeëren gebracht??

Als tatoeëerder leer ik elke dag. Elke dag dat ik tatoeëer, teken, beeldhouw of creatief ben, helpt het bij het schilderen. Er zijn dingen waar ik mee aan het experimenteren ben bij het tatoeëren, die ik heb geleerd door een fan te zijn van schilderen en mijn eigen schilderijen te maken. Randwerk, lijnen en het ontwikkelen van brandpunten zijn dingen die ik leuk vind aan schilderijen en ik werk eraan om deze elementen in mijn tatoeages te brengen. Ik heb het gevoel dat tatoeëren en schilderen hand in hand kunnen gaan. De vaardigheden van de ene worden overgedragen naar de andere en vice versa.

Hoe verschilt het proces van tatoeëren en schilderen in termen van referentiemateriaal en onderwerp??

Met schilderen werk ik heel graag vanuit mijn eigen referenties. Ik zal een idee in mijn hoofd hebben en een model huren, een lichtbron opzetten, rekwisieten bouwen, enz. Tot op zekere hoogte kan ik dat doen met bepaalde tattoo-projecten, maar niet alle. Het is een beetje moeilijker om hetzelfde te doen met tatoeages. Hoewel mijn klanten openstaan ​​voor mijn artistieke vrijheid, creëer ik uiteindelijk iets voor hen.

We hebben gehoord dat je je tatoeages vaak wilt aanpassen, zelfs jaren nadat ze zijn begonnen. Maar met een schilderij is het klaar als het eenmaal is ingelijst. Verandert dit hoe je schilderen benadert??

Alleen omdat je een schilderij in een lijst plaatst, wil nog niet zeggen dat het klaar is. Ik heb al eens eerder gehoord dat kunstenaars schilderijen nooit afmaken, we laten ze gewoon in de steek. Ik kan altijd terug in een stuk, frame of niet.

Als je moest kiezen tussen schilderen of tatoeëren, welke zou dat dan zijn?

Als ik zou moeten kiezen voor tatoeëren of schilderen, zou ik zeker voor tatoeëren kiezen. Hoewel ik het leuk vind om te schilderen en alleen te zijn, is er iets met tatoeëren en contact maken met mensen dat je gewoon niet alleen in je studio kunt krijgen. Klanten, die vaak vrienden worden, hebben me uitgenodigd om deel uit te maken van ervaringen die nooit zouden zijn ontstaan ​​als ik alleen was en schilderde.

Hoe wil je herinnerd worden??

Ik wil graag herinnerd worden als een allround artiest. Alphonse Mucha, een van mijn favorieten, wordt herinnerd voor zijn schilderijen, grafiek, sculpturen, tekeningen en sieraden. Ik wil graag op die manier herinnerd worden en wil me niet tot één ding beperken. Ik wil altijd blijven groeien en nieuwe media ontdekken. Als ik kan blijven leren en nieuwe vaardigheden aan mijn tatoeages kan toevoegen, wil ik dat doen.